Dwergbuidelrat

Ik ben in Australie, en je zou tussen de slangen, spinnen en krokodillen door bijna vergeten dat er hier ook heel aandoenlijke dieren leven. Zoals de kleinste dwergbuidelrat, het schattigste buideldier van Australië!

Dit schattige dier is grofweg de grootte van je duim en weegt minder dan twee suikerklontjes. Dwergbuidelratten lijken veel op muizen en hebben ‘rat’ in hun naam, maar het zijn geen van beide! Ze behoren tot de klimbuideldieren, net als kangoeroes, koala’s en wombats. En deze dwergbuidelratten leven vooral ‘s nachts. Dat zie je aan hun reusachtige ogen en lange snorharen waarmee ze in het donker hun weg vinden. Misschien zou je het niet zeggen, maar deze kleine buideldieren zijn gek op vlees. Ze jagen op insecten en spinnen, maar ook voor schorpioenen en kleine hagedissen draaien ze hun pootjes niet om. Zodra ze hun prooi met hun kleine voorpootjes hebben gegrepen, wordt deze aan stukken gescheurd. Maar een dwergbuidelrat is niet alleen vleeseter, het is ook een zoetekauw. Zo eten ze bijvoorbeeld ook nectar en pollen uit bloemen, en daarom zijn het ook belangrijke bestuivers.

In de buidel

De jongen worden vaak in de herfst en lente geboren, wanneer er genoeg te eten is. Een typische eigenschap van buideldieren is de manier waarop de jongen ontwikkelen. De draagtijd is kort en de zoogtijd juist extra lang. De ontwikkeling van de jongen vindt grotendeels pas na de geboorte plaats. Zo ook bij deze kleinste dwergbuidelratten; een vrouwtje is slechts twee tot drie weken zwanger. De jongen kruipen na de geboorte haar buidel in, waar ze verder groeien op haar moedermelk. Pas na één tot anderhalve maand zijn de jongen ontwikkeld en worden ze te groot voor moeders buidel. Ze draagt haar kroost hierna nog enkele weken rond op haar rug. Daarna is het aan het kleine diertje zelf om de grote, wijde wereld te gaan ontdekken!