Bladbidsprinkhaan

De tropische jungle in Costa Rica is een paradijs voor allerlei soorten bidsprinkhanen. Op een van mijn wandelingen kom ik een onwijs goed gecamoufleerde bladbidsprinkhaan tegen.

Bladsprinkhanen zijn net betoverde blaadjes. Ze hebben een sterk verbreed en plat achterlijf en borststuk. Ze kunnen zowel op groene als op dode bladeren lijken, inclusief imperfecties zoals gerafelde randjes of dode, bruine vlekjes. Bladbidsprinkhanen zorgen dat ze altijd tussen en naast blaadjes gaan zitten waar ze het meest op lijken. En om de vermomming compleet te maken, trillen ze met de bladeren mee, alsof ze worden bewogen door een briesje. Als ze stilzitten en een prooi in het vizier krijgen, komen ze in een flits tot leven. Dan veranderen die onschuldige blaadjes in moordmachines. Bidsprinkhanen jagen niet achter hun eten aan. Nee, ze wachten gewoon totdat hun maaltje dicht genoeg in hun buurt is en dan… whoem! Razendsnel schieten die roofpoten vol stekels uit - dat zijn hun voorste paar looppoten - en die trekken de prooi mee terug richting hun kaken. Eerst even netjes doodmaken is er niet bij; bidsprinkhanen smullen van een spartelend hapje.

Toneel
Bladbidsprinkhanen zijn geen bangeriken. Wanneer ze zelf worden bedreigd vluchten ze niet, maar richten ze zich op en spreiden ze hun lange voorpoten uit. Zo zijn de felle kleuren op de binnenkant van hun voorpoten ineens te zien. Die steken fel af tegen het camouflage-groen van de rest van hun lijf. Voor extra effect spreiden ze de felgekleurde vleugels vaak nog uit en openen ze hun bek. Het is natuurlijk allemaal bluf, maar deze show doet ze wel groter en gevaarlijker lijken. En dat kan voor een vogel, slang of hagedis net genoeg zijn om te schrikken en te aarzelen. In dat moment van verwarring heeft een bidsprinkhaan de tijd om alsnog te vluchten!