Brilbeer

Ontmoetingen met roofdieren zijn altijd erg intens. In Peru sta ik ineens oog in oog met een brilbeer, de enige berensoort in Zuid-Amerika!

Brilberen danken hun naam aan de bruin-gelige ringen om hun ogen. Maar lang niet alle brilberen hebben ze. Soms zijn het halve cirkels of ontbreken ze zelfs geheel. Voor iedere beer is het patroon op de kop uniek. Deze beren brengen een groot deel van hun leven in bomen door, en het zijn dan ook geweldige klimmers. Dat zie je goed aan hun bouw. Hun voorpoten zijn langer dan hun achterpoten en er zitten lange, scherpe klauwen aan, waarmee ze zich aan een boomstam kunnen zekeren. Als echte omnivoren zoeken ze in bomen naar bromelia’s, rijpe vruchten en vogeleieren en jagen ze soms op kleine zoogdieren en vogels. Het grootste deel van hun dieet is vegetarisch.

Boomhut

Voor een beer die zwaarder kan worden dan 150 kilo zit een leven in de bomen vol uitdagingen. Brilberen hebben een geniale manier om alle rijpe vruchten in een boom te pakken te krijgen. Ze gaan op een tak zitten die hun gewicht kan dragen, dicht bij het fruit, en buigen of breken alle kleinere takken naar zich toe. Zo komen de vruchten ineens binnen handbereik en vormt zich langzamerhand een groot platform. Dat kunnen de beren vervolgens als stapsteen gebruiken om vooruit te komen en het fruit dat nóg verder weg hangt te bereiken. Zo maken ze verschillende bouwsels in een boom. Als ze volgegeten zijn, vallen ze op hun zelfgemaakte boomhut in slaap. Vruchten zijn zó belangrijk in hun leven, dat de meeste geboorten zijn getimed op zo’n zes weken voor de piek van het fruitseizoen. Tegen de tijd dat de jonkies met hun moeder het hol uitkomen zijn ze oud genoeg om van het vaste voedsel te profiteren en plukken ze de vruchten van deze beregoede timing!