TrosKompas

NOSTALGIE GT Rovers

Spekkedikken met de jaarwisseling

Nu smullen we nationaal van oliebollen en appelflappen, maar vroeger waren de lekkernijen van de jaarwisseling streekgebonden. Zoals de spekkedikken uit Friesland, Groningen en Drenthe.

De spekkedikke is een kleine, zoete pannenkoek met een hartige bijt. Deze dankt zijn naam aan het feit dat men vroeger op speciale nieuwjaarswafelijzers eerst wat stukjes spek en stukjes droge worst legde, waarna het beslag volgde. De vrouw des huizes maakte dit altijd een dag van tevoren klaar met als hoofdingrediënten: roggemeel, eieren, suiker, stroop, kaneel en soms wat anijs. Door het roggemeel zag het beslag er grijzig uit en rook het vrij zuur. Maar zodra men ging bakken, hing er een overheerlijke zoete en tegelijkertijd hartige geur in de boerenkeuken. Het bakken was overigens een klusje voor de man des huizes. De gietijzeren wafelijzers waren loeizwaar en moesten boven het open vuur gehouden worden. Waren de spekkedikken klaar, dan werden ze royaal uitgedeeld aan de buren, aan het personeel op de boerderij en natuurlijk aan de pastoor of dominee.

Traditioneel wafelijzer
Het gebruik van het wafelijzer is al heel oud. De ijzers waren aan de binnenzijde voorzien van prachtige bloemen- en ruitpatronen, maar ook van godsdienstige afbeeldingen en teksten. Op de alleroudste nieuwjaarsijzers heeft men zelfs paasafbeeldingen gevonden. Dat kwam doordat in veel delen van West-Europa het nieuwe jaar begon met Pasen. Pas sinds Julius Caesar in 45 voor Christus de kalender invoerde, viert men Nieuwjaarsdag op 1 januari. Hoewel de wafelijzers van tegenwoordig veelal elektrisch zijn, is de traditie van het bakken van spekkedikken op oudejaarsdag in de loop van de jaren steeds minder populair geworden. Wilt u uw gasten tijdens de jaarwisseling eens verrassen met overheerlijke Oudhollandse spekkedikken? Google het woord en u vindt het recept