Reuzennachtzwaluw

In de Pantanal van Brazilië kom ik oog in oog te staan met een echte camouflagekampioen: de reuzennachtzwaluw.

 Zoals zijn naam al doet vermoeden, is de reuzennachtzwaluw vooral ’s nachts actief. En overdag zit hij lekker in de jungle, open en bloot op een tak. Zijn veren hebben dezelfde kleur als de boomstam waar hij het liefst op zit. Het enige waaraan u kunt zien dat dit een vogel is en geen tak, zijn de snavel en de ogen... Maar dan moet u wel heel goed kijken.

Als deze vogel echt bedreigd wordt, doet hij er nog een schepje bovenop. Dan perst hij zijn snavel op elkaar, steekt hem omhoog en sluit zijn ogen. Hij lijkt dan nog meer op een afgebroken tak. Zo blijft hij zitten tot het gevaar is geweken en hij zich weer kan ontspannen. Dit vogeltje heeft dus eigenlijk stalen zenuwen. Want hoe dichtbij een roofdier ook is, hij zal geen spiertje bewegen en volledig vertrouwen op zijn camouflage. Zonder ook maar met zijn ogen te knipperen.

Spiekende tak
Zelfs al regent het pijpen-stelen, en dat gebeurt regelmatig hier in de Pantanal, dan nog blijft deze vogel in zijn rol. Hij is en blijft een tak. Maar hoewel hij zijn ogen dicht heeft kan hij verrassend genoeg zijn omgeving in de gaten houden. Hoe? Door zeer kleine spleetjes in zijn oogleden. Hij kan dus eigenlijk continu spieken zonder dat u het ziet.

Alleen als hier in de Pantanal de zon onder is gegaan en het daglicht plaatsmaakt voor de duisternis, begint deze vogel te bewegen. Dan gaat hij op jacht naar lekkere kleine insecten, zoals krekels, sprinkhanen en motten. Aan het einde van de nacht, als de zon opkomt, neemt hij weer plaats op zijn tak en begint het toneelspel opnieuw. Wat een bijzondere vogel!