TrosKompas

Camino1.jpg

Camino: Een feature-length selfie van Martin de Vries (2019)

3
Televisiemaker Martin de Vries gaat op pad voor een voettocht naar Santiago de Compostella. Hij filmt zichzelf onderweg en komt tot verrassende inzichten over zijn bestaan.

Een film over een wandeltocht, hoe boeiend kan dat zijn? De speelfilms ‘Tracks’, met Mia Wasikowska in Australië, en ‘A walk in the woods’, met Robert Redford in de Appalachen, bewezen dat lange wandeltochten heel enerverend en louterend kunnen zijn. De pelgrimsroute van Midden-Frankrijk naar het Noord-Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostella kent bovendien naast de adembenemende landschappen ook nog een historische en spirituele component. Drie jaar geleden verscheen al de documentaire ‘Compostella’, over de betekenis van deze lange voettocht. ‘Camino, een feature-length selfie’ is echter een meer persoonlijke film en gaat over de maker Martin de Vries en zijn ervaringen onderweg. De Vries is al tientallen jaren televisiemaker; hij was lang de vaste editor van Van Kooten en De Bie en werkte mee aan documentaires van Hans Keller. Nu doet hij het allemaal zelf met zijn smartphone en een selfiestick.

Openhartig
De Vries is begin zestig wanneer hij in een soort opwelling besluit de befaamde route te ondernemen. In zeventig dagen loopt hij, met een klein rugzakje om, 1.600 km van het Franse Le Puy-en-Velay naar Santiago
en eindpunt Kaap Finisterre aan de Spaanse westkust. Onderweg spreekt De Vries zichzelf en een denkbeeldig publiek geregeld toe via zijn cameraatje. Hij filmt de plekken waar hij langsloopt, benoemt wat hij ziet en ervaart (“Rustig vandaag, de hele dag nog niemand gezien”) en filosofeert wat over het leven en zijn be-weegredenen om de tocht te maken. Interactie met anderen is er nauwelijks, maar De Vries’ kalme, ongedwongen en openhartige bespiegelingen maken het geheel zeker niet saai. Naarmate de tocht vordert komt er meer naar boven dan wat De Vries zelf misschien had gedacht. ‘Camino…’ is zeker een tochtje naar het filmhuis waard. Te voet, wellicht?