TrosKompas

respectable_family_52000011_st_1_s-high.jpg

A respectable family (2012)

3
Ondanks de dreigende taal die Iraanse politici uitslaan en de repressie van elke vorm van vrijheid, zijn er toch nog creatieve Iraanse filmmakers die erin slagen intrigerende en kritische films te maken.

Een man neemt een taxi en wordt vervolgens ontvoerd door de chauffeur. Wat is er aan de hand? De 37-jarige Arash (Babak Hamidian) is na ruim twintig jaar in Europa te hebben gewoond, teruggekeerd naar zijn geboorteland Iran, dat hij als puber verliet. Hij doceert aan de universiteit in de zuidelijk stad Shiraz, waar ook zijn moeder nog woont. Arash loopt tegen politieke problemen op en wil na een halfjaar terugkeren naar Europa. Hij probeert zijn reispapieren in orde te maken, maar er is echter een probleem, aangezien hij destijds als jongeman zijn land verliet en de dienstplicht dus heeft ontlopen. Op bezoek bij zijn moeder treft Arash een advocaat die nieuws heeft over Arash' rijke vader in Teheran. Die blijkt een goedgevulde bankrekening te hebben geopend voor hem en zijn stiefbroer Jafar (Mehran Ahmadi). Korte tijd later komt Jafars zoon Hamed (Mehrdad Sedighian) zijn oom Arash halen om naar Teheran te gaan. Daar kan Arash zijn zieke vader in het ziekenhuis bezoeken. Jafar en Hamed hebben echter een dubbele agenda en schrikken nergens voor terug.

Autobiografisch
De Iraanse cinema wordt alom gerespecteerd. Filmmakers als Bahman Ghobadi ('Turtles can fly'), Jafar Panahi ('The circle'), Abbas Kiarostami ('Taste of cherry') en Mohsen Makhmalbaf ('Salaam cinema') hebben dit land cinematografisch stevig op de kaart gezet. Elk van hen heeft in Iran zelf echter te maken met toenemende restricties. Jafar Panahi zit zelfs in de gevangenis vanwege zijn films. Des te opmerkelijker dat filmmaker Massoud Bakhshi debuteert met een vrij kritische speelfilm die een cynische kijk geeft op de hedendaagse Iraanse samenleving. Bakhshi zit zelf dan ook veilig in Europa en vertelt met 'A respectable family' een verhaal dat grotendeels op autobiografische gegevens berust. Het verhaal is verontrustend, spannend en schokkend, maar Bakhshi aarzelt wat met zijn vorm. Is het nu een familiegeschiedenis, een politiek pamflet of een thriller? Een duidelijker keuze had de film nog wat verder boven de materie kunnen doen uitstijgen. De recente koersval van de Iraanse munt, de rial, toont de scherpe kijk van Bakshshi op de corrupte sfeer in het land.