Dark river (2020)

‘Dark River’, over een vrouw die de familieboerderij komt opeisen, is zo’n film die veel wil zeggen met lange stiltes. Helaas maken die het verhaal vooral traag.

Vijftien jaar lang is Alice (Ruth Wilson) in het buitenland geweest en heeft ze gewerkt als schapenscheerder in onder andere Nieuw-Zeeland en Noorwegen. Als ze hoort dat haar vader is overleden, keert ze terug naar Engeland. Niet voor de begrafenis, maar om de schapenboerderij op te eisen waar haar broer Joe al die tijd voor gezorgd heeft. Het weerzien met broerlief is niet bepaald hartelijk en Alice lijkt ergens over te tobben.

Incest
Shots met langdurige, stille blikken worden afgewisseld met het fraaie landschap van Yorkshire vol glooiende heuvels en stenen muurtjes. Uit flashbacks blijkt dat er sprake was van incest en dat Alice daarom naar het buitenland is gevlucht. Een belangrijk en gevoelig onderwerp, maar qua verhaal wordt er eigenlijk niets mee gedaan. Alleen de band tussen broer en zus maakt enige ontwikkeling door. Daarom blijft ‘Dark river’ een kalm beekje. Er hadden best wat meer stroomversnellingen in mogen zitten. Ondanks de lange stiltes telt de film slechts 85 minuten, al lijkt dat zeker een kwartier langer te zijn.