TrosKompas

xmen1.jpg

X-men: Dark phoenix (2019)

De schrijver van ‘X-Men: Apocalypse’ herhaalt als regisseur een groot deel van die film met ‘X-Men: Dark Phoenix’, maar maakt het rauwer, menselijker en emotio-neler. TV Krant was bij de persconferentie in Parijs

Het ‘X-Men’-universum breidt zich almaar uit en wordt met alle spin-offs voor de leek onoverzichtelijk. Gelukkig is deze derde prequelfilm in de reeks met jongere acteurs (er werden eerder al drie films uitgebracht waarin de karakters veel ouder waren en door andere acteurs gespeeld werden) zo gemaakt dat er geen voorkennis nodig is. Het verhaal is gebaseerd op het beroemdste deel van de gelijknamige strip en gaat over Jean Grey (Sophie Turner), die door een kosmische kracht enorm sterk wordt en geestelijk in de knoei raakt. Daardoor vormt ze een bedreiging voor haar eigen collega’s en zelfs voor de hele planeet. In een café te Parijs met uitzicht op de Eiffeltoren vertelt Sophie hoe ze zich op haar rol voorbereidde. “Het is natuurlijk geweldig om iemand te spelen die zowel held als antiheld is, maar ik heb het niet op een superheldachtige manier benaderd, want mensen moeten zich erin kunnen herkennen. Jean moest een echt meisje zijn met echte emotionele strubbelingen. Ik heb voor deze rol mensen met een identiteitscrisis bestudeerd, personen met schizofrenie en verslaafden.”

Sansa Stark
Sophie, die inmiddels wereldberoemd is door haar rol als Sansa Stark in de successerie ‘Game of thrones’, heeft als voorbereiding op de rol niet te veel naar de eerdere films gekeken. “’Dark Phoenix’ is heel anders dan de overige films, zeer aards en emotioneel, en moest op zichzelf kunnen staan. Daarom had ik niet het idee dat de eerdere films me konden helpen. Over de rol van Jean Grey had ik voor ‘X-Men: Apocalypse’ al wel met jullie Famke Janssen gesproken, die dezelfde rol al in de eerdere films speelde. Het is natuurlijk heel bijzonder dat je beiden hetzelfde personage speelt en haar tips en ervaringen in de eerdere films gaven me veel inspiratie.”

Alle acteerspieren
Nieuw in het ‘X-Men’-universum is tweevoudig Oscargenomineerde Jessica Chastain. Haar rol is nog met geheimzinnigheid omgeven, maar ze heeft het zelf over een “interessant personage dat eerst menselijke energie heeft en daarna een buitenaards verschijnsel wordt. Ik heb als inspiratie naar de schurk uit ‘Terminator 2’ gekeken.” Dat ze voor het eerst in een superheldenfilm te zien is, vindt Jessica niet speciaal. “Ik wil graag in alle genres werken zodat ik elke acteerspier in mijn lijf kan gebruiken. Bovendien is dit een belangrijk verhaal over een jonge vrouw die zich eerst schaamt voor wat haar zo krachtig maakt en haar emoties onderdrukt. Ze moet leren haar talenten juist te omarmen.”

Verliefd
Regisseur Simon Kinberg was als jongentje al verliefd op de ‘X-Men’-strip. “Het gaat over een personage om wie je echt gaat geven. Dan verliest zij de controle over haar brein en haar krachten en dat beïnvloedt iedereen om haar heen. Vrienden worden vijanden en andersom. De centrale vraag is wat je doet als iemand van wie je houdt de controle verliest. Op welk punt houd je op haar te beschermen en wil je haar slechts stoppen?”

Serieus drama
Superheldenfilms bevatten altijd veel spektakel en dat geldt ook voor ‘Dark Phoenix’. Maar er zijn wel verschillen. Kinberg: “Superheldenfilms gaan over helden en schurken, maar deze film is veel minder zwartwit. In het echt is de waarheid ook vaak onduidelijk en blijken helden gemeneriken. In die zin reflecteert ‘Dark Phoenix’ onze tijd. Hij is uniek binnen de superheldenfilms én binnen de ‘X-Men’-films. Natuurlijk is er veel actie en spektakel, maar in het hart is het een serieuze film vol drama.”

De Macarena
Gelukkig was er ook wel tijd voor een geintje tussendoor. Kinberg: “Ik herinner me dat Sophie en Jessica een geweldige practical joke uithaalden met James (McAvoy, die Professor Charles Xavier speelt, red.) Het was een actiescène waarin hij door mannen met touwen door de lucht werd getrokken. Die ‘wireguys’ kregen van de dames de instructie om James de Macarena in de lucht te laten dansen. Een hilarisch moment tijdens een verder vrij zware opnameperiode.”