Papegaaiduikers

Ze lijken nog het meest op een kruising tussen een pinguïn en een meerkoet, met een snavel als een ijslolly. Deze arctische vogels zijn de kleurigste alken ter wereld: papegaaiduikers!

Zelf ben ik ooit eens naar Lovund in Noorwegen gereisd om een gigantische kolonie papegaaiduikers te zien die ieder moment van zee kon terugkeren, maar ik kwam van een koude kermis thuis. Hoewel de honderdduizenden vogels vrijwel ieder jaar op dezelfde dag, 14 april, van zee terugkeren en de Noren er zelfs een dag naar hebben vernoemd, Lundkommardagen, gebeurde het spektakel dat jaar een stuk later.

Papegaaiduikers zijn echte zeeschuimers, die het grootste gedeelte van hun leven doorbrengen boven de oceaan. Voor hen is de voortplanting de enige reden om aan land te komen. Ze lijken er ook zo snel mogelijk weer vanaf te willen, want ze nestelen vlak bij de rand van steile kliffen! Papegaaiduikers die zo groen als gras zijn en voor het eerst komen broeden, kiezen een partner uit en blijven die hun leven lang trouw. Bestaande stelletjes, die elkaar tijdens de maanden op zee een beetje uit het oog zijn verloren, zoeken elkaar op, herenigen hun sterke band en beginnen geroutineerd aan hun ondergrondse nest voor dat jaar. Ieder broedpaar legt per nest één ei.

<strong>Boodschappen doen</strong>
Papegaaiduikers duiken met gemak zestig meter diep in de oceaan; ze jagen als raketjes achter prooien aan en vangen kleine visjes zoals spiering, sprot en haring. In de maanden op zee kunnen ze hun buit meteen zelf opeten, maar in het broedseizoen moeten ze voedsel meenemen voor hun opgroeiende kuiken, dat kilometers verderop zit. Ze haken dus een gevangen visje met hun tong naar achteren, tegen hun gehemelte vol weerhaakjes. Zo kunnen ze hun snavel openen om nieuwe prooien te vangen. Ze maken zo’n acht boodschappenronden per dag voor hun kleintje. Harde werkers!