Miljuschka Witzenhausen

In haar programma ‘Snel met Miljuschka’ op 24Kitchen helpt keukenprinses Miljuschka Witzenhausen mensen met een druk bestaan toch lekker te koken. En met haar eigen volle leven weet ze waarover ze praat.

 

Wat zien we in je programma?
“Snelle gerechten die erg lekker én makkelijk op tafel te zetten zijn. Het is eigenlijk een ondersteuning van mijn nieuwe kookboek, ‘Makkelijk met Miljuschka’, dat net is uitgekomen. We kennen allemaal de stress van het leven, in de hypermodus met allerlei planningen.”

Wat voor een kok ben jij zelf? Soms ook van het makkelijke?
“Zeker moet het af en toe ook makkelijk zijn! Ik ben ook maar een gewoon mens met een beperkt aantal uren in een dag. Bij ons kookt mijn man één dag in de week, één dag bestellen we wat, meestal op vrijdagavond, één dag gaan we uit eten en twee keer per week kook ik samen met mijn kinderen.

Ze mogen zelf uitkiezen wat ze willen maken en we gaan samen aan de slag. Dat is meteen een moment waarop ieder kind even apart aandacht krijgt en het doet veel voor hun zelfvertrouwen. Aan het eind van de avond hebben ze iets neergezet waarvan iedereen heeft genoten. Koken is in mijn ogen een basisvaardigheid die iedereen zou moeten beheersen. Niet alleen de sportschool en het huis schoonmaken is belangrijk, maar ook je culinaire vaardigheden.”

Zijn jouw kinderen makkelijke eters?
“Over het algemeen wel. Mijn stelregel is dat ze alles moeten proberen en dan komt het uiteindelijk altijd wel goed. Je moet dingen leren eten en aan smaken wennen. Als ze dan écht niet lekker vinden, heb ik altijd nog wel iets in de koelkast liggen wat ze wel lusten. Ik ga er geen strijd van maken. Maar op het moment dat ze het zelf hebben uitgekozen en zelf hebben gemaakt, scheelt dat natuurlijk de wereld.”

Hoe kwam je in 2015 bij 24Kitchen terecht?
“Het begin van mijn culinaire carrière, inderdaad. Daarvoor had ik al een grote passie voor koken, maar ik had alleen nooit gedacht dat ik daar mijn werk van zou kunnen maken. Ik kwam van het Vossius Gymnasium afgerold en dacht dat rechten studeren een goed idee was. Niet dus. Daar ben ik na ongeveer twee dagen mee gestopt en ik ben via modellenwerk bij TMF terechtgekomen. Toen werd ik zwanger en wilde ik mijn leven aan niets anders besteden dan aan mijn kinderen. Ik ben toen ook mijn eigen eten gaan verbouwen. De foto’s over voedsel die ik deelde op Instagram waren alleen bedoeld vanuit iets sociaals en niet om mijn geld mee te verdienen. Maar dat is dus wel zo gelopen. Ik ben echt een heel bevoorrecht mens.”

Wat vond je tot nu toe de leukste programma’s om te maken?
“De reisprogramma’s die ik heb gedaan vond ik te gek. Daardoor kwam ik in heel andere werelden terecht. Die zorgden er alleen wel voor dat ik veel tijd weg was van mijn familie. Maar programma’s als ‘Snel met Miljuschka’ vind ik ook erg fijn, omdat je dan lekker even met elkaar kunt babbelen in de keuken. Zo voelt dat ook echt voor mij. Een beetje ongedwongen koken vind ik een van de gezelligste dingen die je kunt doen op televisie.”

Heb je koken van huis uit meegekregen, net als jouw eigen kinderen?
“Mijn vader kan ontzettend goed koken en mijn moeder kan ontzettend goed eten. Dat heb ik dus van allebei meegekregen, haha. Ik ben gezegend met een rijk culinair verleden, hoewel wij thuis arm waren en van niets iets moesten maken. Daarbij groeide ik op in Amsterdam, waar de wereldkeuken natuurlijk aan je voeten ligt. Van jongs af aan ben ik van roti naar baklava gerold, dat was voor mij allemaal heel normaal.”

Je hebt al behoorlijk wat meegemaakt in je leven. Hoe krabbel jij op na tegenslag?
“Natuurlijk heb ik ook mijn donkere dagen. Maar in principe ben ik gewoon dankbaar voor het leven. Eén ding is namelijk zeker: we gaan allemaal naar een eindstation. Dan kan ik onderweg maar beter genieten. Wat ik ook fijn vind om te merken, is dat pijn over het algemeen ook groei betekent. Als je op een moment denkt dat iets nooit meer goed komt, blijkt ook daar altijd weer een einde aan te komen. Als je je dat in het moment probeert te realiseren, is het te doen.

Je dochter heeft ernstige epilepsie. Dat moet pittig zijn om mee om te gaan.
“Ja, dat klopt. Maar met alles leer je uiteindelijk leven. Het moeilijkste vind ik dat ik dat niet kan veranderen. Ooit dacht ik dat als je maar hard genoeg werkt of zoekt, je het wel kunt oplossen. Het is een erg bittere pil dat dat niet lukt. Het is je kind, dat komt natuurlijk heel dichtbij. Ik doe mijn best om daarmee om te gaan. Hoewel veel dingen in mijn leven in de ogen van anderen erg zijn, is dit voor mij het heftigst. Maar het is een heerlijk kind. Samen met haar heb ik bijvoorbeeld een bakboek gemaakt, waarvan de opbrengt naar epilepsie-onderzoek is gegaan. En dat geldt ook voor een deel van de opbrengst van mijn magazine. Zo proberen we op onze eigen manier een steentje bij te dragen en er een weg in te vinden. Ieder heeft zijn eigen kruis, alleen zie je het bij de een wel en bij de ander niet.”

Je hebt dit voorjaar meegedaan met ‘Lago di Beau’ en daarin heb je je best blootgegeven. Heb je daar lang over moeten nadenken?
“Beau, en dat is het bedrieglijke, zit in mijn hart. En als hij dat aan mij vraagt, maak ik tijd voor hem. Toen ik terugkwam van die reis, had ik alleen wel even het gevoel dat ik was overreden door een bulldozer, emotioneel gezien. Uiteindelijk kun je in een programma als dat natuurlijk alleen maar jezelf zijn, en als er dan een vraag wordt gesteld, kun je daarop wel of geen antwoord geven. En als je dat wel doet, moet dat ook wel een eerlijk antwoord zijn. Dat is dan misschien veelbewogen of rommelig, maar dat is nu eenmaal wat het is. Ik ben wie ik ben en ik ben zo geworden door alles wat er is gebeurd. Daar schaam ik me niet voor. Het is mijn leven en ik vind het mooi dat ik af en toe mensen wellicht een beetje herkenbaarheid kan geven.”

Staan er nog nieuwe dingen op stapel?
“Eerst maar even dit programma en mijn kookboek. Daarbij zijn er nog genoeg dingen omheen, zoals mijn magazine, waarmee ik druk ben. Ik heb niets te klagen. Op een gegeven moment, en dat is heel wat dat dit uit mijn mond komt, moet je ook besluiten dat genoeg genoeg is en dat je tevreden moet kunnen zijn. Dat is niet makkelijk, omdat veel dingen zo leuk zijn. En mijn werk is een plek waar ik het meest ontspannen ben, omdat ik daarvan zo’n lekkere adrenalinerush krijg. Dan is het heel makkelijk om alleen maar te werken.

Maar de grootste beslissing die ik heb genomen, is dat ik meer met mijn gezin wil zijn. Ik wil niet meer mijn werk ten koste van alles laten gaan.”

 

■ SNEL MET MILJUSCHKA, DAGELIJKS, 24KITCHEN, 18.00 uur

 

tekst: Mariëtte van Haren
fotografie: 24Kitchen