Malagassische girafkever

Madagaskar heeft zijn eigen giraffensoort, maar wel een piepkleine... Of is er iemand goed bezig geweest met fotobewerking? Nee, dit zijn echt bestaande kevers! Alleen de giraf-kevermannetjes hebben zo’n extreem lange nek, die is wel twee tot drie keer langer dan die van de vrouwtjes. Een waanzinnig gezicht. De mannetjes gebruiken hun nek om elkaar in de paartijd van een blad te duwen. De sterkste nek wint het gevecht, net als bij echte giraffen, trouwens. Terwijl twee mannen knokken, begint het door hen begeerde vrouwtje alvast aan de kinderkamer. Ze zoekt daar een geschikt blad voor. Malagassische girafkevers zijn een soort sigarenmakers. De vrouwtjes maken kokers van bladeren om hun eitjes in te verstoppen. Bijna geen enkel blad is geschikt om ‘de sigaar’ te zijn. Slechts twee soorten bomen op Madagaskar voldoen aan hun wensen.

Origami
De vrouwtjes laten een knap staaltje bouwkundig inzicht zien. Ze bijten kreukjes langs de hele hoofdnerf van een blad, gaan er in de lengte op staan en krullen beide bladhelften met hun gewicht om. Ze leggen een eitje in de ontstane vouw. En dan begint het echte oprollen. De powervrouwen gebruiken hun sterke poten en bijten op strategische plekken in de bladnerven, zodat verschillende zijden bij het omvouwen als een soort klittenband op elkaar passen. Hun partners blijven de hele tijd dat zij bezig zijn in de buurt, om te zorgen dat ze niet toch stiekem met een rivaal paren. Alsof ze daar tijd voor hebben! Pas na een half uur zijn de vrouwtjes klaar met hun origami. Dan kauwen ze de bladsteel los en valt de kraamkamer op de bosgrond. Daar ligt het opgerolde blad gecamoufleerd tussen het bladafval. Zo kan het eitje zich veilig ontwikkelen tot een larve. Die begint meteen van zijn door mama gefabriceerde wrap te eten. Lekker!a