TrosKompas

Freek Vonk

Rode rotshaan

Dieren zijn er in de meest fantastische kleuren. In de Andes in Ecuador zag ik een vogel die daar wel een heel goed voorbeeld van is: een rode rotshaan!

Rode rotshaanmannen hebben een knaloranje kop en romp, een fan van het Nederlands elftal is er niks bij. Ze verschillen daarin van de vrouwtjes, die bruin van kleur zijn. En dan weet je het al: voor deze vogels is opvallen in de paartijd heel belangrijk. Elk jaar, vanaf juli, trekken mannetjesrotshanen diep het regenwoud in. Het is tijd voor de show van het jaar! Ze verzamelen zich op een plek die een lek wordt genoemd. Het lek kiezen ze zorgvuldig uit, want alleen op een open plek, waar het zonlicht door het hoge bladerdak breekt, komt hun kleurenpracht helemaal tot zijn recht. De mannen vegen het strijdtoneel schoon door alles wat hen minder mooi laat uitkomen weg te pikken. Ze splitsen zich op in kleine groepjes en beginnen te baltsen. Ieder van hen pakt zijn moment in de schijnwerpers en laat zien wat hij in huis heeft. Kopknikken, vleugelflapperen, nep- aanvallen en vooral veel schorre, luide kreten, ze jutten elkaar flink op. En als er dan vrouwtjes op hun lawaai zijn afgekomen, gaan ze pas echt los. De vrouwen kiezen de kleurigste mannen met de beste moves.

Kiekeboe
Leuk dat de mannen zo opvallen voor het vrouwelijk schoon, maar is het nu wel zo handig om oranje te zijn midden tussen het groen? Het lijkt een weggevertje voor roof-dieren. Toch valt dat wel mee! Want meteen als de mannetjes vanuit het zonlicht in de schaduw stappen, is hun verenpak grauw en onopvallend. En dan zijn ze dus wonderlijk genoeg goed gecamoufleerd. Ik zag dat met eigen ogen, toen ik de rotshaan met mijn verrekijker probeerde te volgen. Hij zat geen moment stil en leek ineens verdwenen, tot hij weer bewoog. Bizar!

 

Beeld © GettyImages