Woestijnkat

Wauw, een kat in de woestijn, wat een prachtig dier. De woestijnkat is de enige kat ter wereld die voornamelijk in woestijngebied te vinden is. In de hitte overdag verschuilen woestijnkatten zich in een hol, dat ze zelf uitgraven. Tegen de schemering worden ze actiever. Wanneer ze toch overdag over het zand moeten lopen - alsof je op een hete bakplaat loopt - verbran- den hun voetzolen niet. Woestijnkatten hebben namelijk een dicht vachtje op de zolen; zwarte slofjes, die ze altijd aanhebben! ’s Nachts, wanneer het in de woestijn dramatisch afkoelt, werken die behaarde voeten juist isolerend. Ook de vacht op de rest van hun lijf is dichtbehaard om te isoleren, zowel tegen de hitte als tegen de kou.

GERBILS OP HET MENU

Woestijnkatten hebben niet snel dorst. Ze hoeven zelfs bijna helemaal geen water te drinken. Haast al het vocht dat ze nodig hebben, alen ze uit hun voedsel >Vooral gerbils (woestijnratten) zijn de klos. Gerbils springen als de beste en graven zich goed in. Maar snel graven kan een woestijnkat ook! Deze slimme katten kunnen ook ontzettend goed horen. Zo luisteren ze diertjes af die ondergronds rondscharre- len. Als ze denken te weten waar een prooi zit, graven ze die razendsnel uit.

SUPEROREN

Woestijnkatten kunnen zo goed horen dankzij hun wijde gehoorgangen en vergrote holten waarin het binnenoor zich bevindt. Deze ruimten werken als versterker voor geluiden en ondergrondse trillingen. De oren staan laag op de kop en zijn aan de binnen- kant bedekt met stugge haren. Dit zijn aanpassingen aan de omgeving waar altijd zand rondstuift. Ook als ze graven, krijgen ze niet snel zand in hun oren. Wanneer woestijnkatten te veel hebben gevangen en hun buikje al vol hebben, bedekken ze de resterende buit soms met zand. Lekker, voor later!