TrosKompas

Freek Vonk

Holenuil

Ik ben in Florida in de Everglades en geniet van een wandeling over de prairie, als ik vlakbij ineens een chagrijnige ratelslang hoor. Althans, dat denk ik…

Als ik naar beneden kijk zie ik echter niet één, maar twee paar grote gele ogen naar me staren vanuit een holletje. Het is helemaal geen slang, het is een gezinnetje holenuilen in de alarmstand! Zelfs ik, als ervaren slangenexpert, kan nog gefopt worden door hun roep. Die is natuurlijk bedoeld om roofdieren af te schrikken. En het helpt!

Natuurlijk wil ik ze niet onnodig opfokken, dus meteen loop ik voorzichtig een stukje terug, zodat ze rustig worden, en blijf van een afstandje naar ze kijken. Holenuilen zijn, vind ik, toch wel de schattigste uiltjes op aarde. Ze hebben gedrongen lijfjes zodat ze handig in holletjes passen (vandaar natuurlijk de naam), maar wel op lange poten. Die gebruiken ze om achter hun eten aan te rennen op de open vlakten. Want eten zoeken, dat doen ze vanaf de grond. Ze verorberen alles wat leeft en beweegt en in hun bekje past. Bovendien zijn ze als een van de weinige uilensoorten ook overdag actief.

Drollen verzamelen
Er valt me nog iets op: er liggen allemaal mesthopen rond het nest. Maar deze zijn niet van de uilen zelf! Het is zoogdierpoep. Holenuilen verzamelen de drollen in hun omgeving en brengen die naar het nest. De mest kan van allerlei zoogdieren zijn, zoals koeien, paarden, herten, honden en katten. Ze schikken de drollen netjes rondom de nest­ingang en als ze uitgedroogd zijn, leggen ze er verse drollen voor in de plaats. Het zijn net drollenjagers. Dat lijkt niet fris, maar deze uilen doen het met een reden.

Een van hun meest favoriete prooien is namelijk dol op poep: mestkevers. Die komen nietsvermoedend massaal op de verzamelde drollen af. Dit is een uniek voorbeeld van gereedschapsgebruik bij vogels. Deze schattige uilen zijn dus stiekem onwijs sneaky jagers. Hoe uitgekookt kun je zijn...

ASCII

Beeld: © Getty Images