Torenvalk

Natuurlijk hoeven we niet per se naar een ver land te reizen om bijzondere dieren te zien. Als ik over de A4 rijd, zie ik een soort levende windzak in de lucht hangen, een biddende torenvalk!

Een ‘biddende’ roofvogel blijft op dezelfde plaats in de lucht hangen, met de kop in de wind, zodat je altijd weet waar de wind vandaan komt! Hoe hard het ook waait, hongerige toren-valken komen niet van hun plek. Beter gezegd: hun kop blijft op dezelfde plek, zo houden ze hun blik haarscherp op de grond. Ze missen geen enkele beweging van mogelijke prooien in het gras. De rest van hun lijf compenseert constant om dit vol te houden, door tegengestelde spierreflexen te maken.

Deze manier van jagen kost veel energie, daarom hangen torenvalken geen hele dagen in de lucht. Muizen zijn gewoontedieren; net als mensen gebruiken ze dezelfde paadjes van huis naar hun afspraak. Enkele momenten per dag komen ze uit hun holletjes en dan zijn ze even actief boven de grond.

Haarscherpe focus
Torenvalken hebben extreem scherp zicht, net als andere roofvogels. Hun ogen zijn relatief groot, waardoor er meer licht op valt en ze een breder blikveld hebben. Ze hebben twee zogeheten ‘gele vlekken’ in hun ogen -
mensen hebben er slechts één - dat zijn plaatsen waar hun beeld het scherpst is. Zo hebben roofvogels over een groter deel van hun blikveld een haarscherpe focus.

Maar ze hebben nog een truc: ze speuren naar ultraviolet licht. Urine licht op in uv-licht, doordat de fosfor in urine het uv-licht reflecteert. En muizen laten overal hun urine lopen. Langs hun veelgebruikte paadjes droppen ze naast keuteltjes ook spoortjes plas om hun territorium af te bakenen. Zonder een ‘black light’ in een donkere kamer is urine onzichtbaar voor mensen, maar overdag is het een niet te missen neonreclame voor torenvalken! Zij zien ultraviolet licht zoals wij rood of paars zien. Hoe feller de advertentie, hoe korter het wachten op een lekker hapje!