TrosKompas

Freek Vonk

Doornstaartskink

Ik loop door de outback van Australië en zie regelmatig hagedissen wegschieten.

 Veel van die hagedissen zijn skinken, daarvan leven er in Australië bijna 450 soorten. De doornstaartskink is echter wel een van de stekeligste! Het is net of zijn staart bedekt is met doorns. Maar dit zijn schubben, met elk een scherpe omhoog staande kiel, en die lopen helemaal door tot over de rug.

Zoals altijd in de natuur hebben die stekelige schubben een belangrijke functie. Wanneer een doornstaartskink namelijk wordt bedreigd door bijvoorbeeld een dingo of een varaan, dan vlucht hij elke geschikte schuilplaats in die hij kan vinden. Vaak is dat een rotsspleet. Als hij dan nog steeds wordt belaagd, dan neemt-ie een flinke teug lucht en blaast-ie zichzelf op. Hij verankert zichzelf in zijn schuilplaats. En die rechtopstaande stekels zorgen er dan voor dat hij muurvast zit en er zelfs door het sterkste roofdier niet tussen vandaan getrokken kan worden. Een fantastische verdedigingstactiek.

Sociaal
Doornstaartskinken zijn ook heel sociale hagedissen, ze leven in groepen van soms wel vijftien dieren. De groepen waarin ze leven bestaan uit een broedpaar - een mannetje en een vrouwtje - en al hun jonkies van de afgelopen seizoenen. En wat ook heel bijzonder is, het broedpaartje blijft jarenlang bij elkaar; ze paren dus niet zomaar in het wilde weg met elke andere doornstaartskink, maar alleen met hun eigen partner. En dat is in de reptielenwereld vrij zeldzaam.

Dikke pech
Je zou het niet verwachten, maar zo’n groep doornstaartskinken heeft een buitentoilet. Ze poepen allemaal op dezelfde plaats, maar niet te dicht bij hun vaste verblijfplaats. Het hele idee achter dit buitentoilet is dat roofdieren niet kunnen ruiken waar ze verstopt zitten, maar dat de roofdieren zich focussen op hun buitentoilet, waar de skinken dus niet zijn… Ja, tenzij er eentje net toevallig zit te kakken, natuurlijk, dan heeft-ie dikke pech!

TK1810_126_02

 

Beeld: Freek Vonk

BANNER_FREEK