Tomaatkikkers

Tomaatkikkers komen uitsluitend voor op Madagaskar. Met een maximale lengte van tien centimeter zijn het flinke exemplaren, waarbij de vrouwtjes groter zijn dan de mannetjes. Maar als ze zich bedreigd voelen, worden ze nog groter, dan blazen ze zichzelf op als een ballon. Doordat ze groter lijken, is de kans kleiner dat ze worden aangevallen en opgegeten. Met hun ketchupkleur laten tomaatkikkers hun vijanden ook weten: ‘Val mij niet lastig, ik ben oneetbaar!’

Trucje
Wanneer een roofdier - zoals een slang of een roofvogel - deze signalen negeert en toch een van de dieren grijpt, hebben tomaatkikkers een trucje achter de hand. Ze scheiden dan een wasachtig wit goedje uit, dat irriterend is voor de slijmvliezen. Als dat in de neus of ogen van het roofdier komt, laat-ie de kikker van schrik vallen. Dat geeft de kikker net genoeg tijd om te ontsnappen en een verstopplek te zoeken. Kortom, een mooie verdedigingsstrategie!

Hinderlaag
Tomaatkikkers leven vooral ’s nachts, overdag zitten ze ingegraven in het vochtige zand. ’s Nachts liggen ze in een hinderlaag te wachten op insecten en andere ongewervelde dieren die voorbijkomen, die ze met hun bek grijpen en in één keer doorslikken. Net als bij alle soorten kikkers hebben tomaatkikkermannetjes een specifiek gekwaak, dat alleen tomaatkikkerwijfjes lokt en niet de andere soorten kikkers die in hun leefgebied voorkomen. Zo zorgt de natuur ervoor dat kikkers makkelijk hun eigen soortgenoten kunnen vinden tijdens het paringsseizoen. Handig!