
Bon Bini Holland 3 (2022)
Jandino Asporaat keert terug als maar liefst zes personages in ‘Bon bini Holland 3’; een lompe, maar regelmatig toch grappige komedie.
Robertico (Jandino Asporaat) is de bezorger van F.C. Kip. Als de knappe advocate Zoë (Lamara Strijdhaftig) het kiprestaurant binnenstapt doet Robertico zich voor als de eigenaar, om indruk te maken. Dit heeft grote gevolgen. Een restaurantketen uit de Verenigde Staten wil F.C. Kip namelijk kopen en voordat Robertico het weet bevindt hij zich in de VS om de miljoenendeal te bezegelen. Met in zijn kielzog een bonte stoet aan collega’s, vrienden én vijanden. Honderdduizenden bezoekers Critici zijn geen fan van de ‘Bon bini’-films, maar daar heeft het bioscoopgaand publiek lak aan. De voorgaande twee delen (eigenlijk drie, als je de spin-off film ‘Bon bini: Judeska in da house’ meere- kent) waren ieder goed voor honderdduizenden bezoekers. Vanuit kritisch oogpunt valt er ook nu weer genoeg op de film aan te merken: de grappen zijn lomp, de personages moddervet aangezet en het verhaal is flinterdun en onlogisch. Maar als je kijkt met de blik van iemand die een – krappe – anderhalf uur lekker vermaakt wil worden, valt er genoeg te genieten.
Schaamteloos
Zoals van Asporaat, die maar liefst zes rollen voor zijn reke-ning neemt. Naast Robertico speelt hij ook de racistische Rotterdamse Gerrie, de wervelstorm Judeska, de Turkse kleermaker Ahmet, een Indische medewerker van F.C. Kip en een bronstige cruiseschipzanger. In het huidige woke-tijdperk waar iedereen op zijn tenen loopt om maar niemand te beledi-gen, is het een verademing hoe Asporaat schaamteloos juist wél allerlei stereotypen, maniertjes en taalgebruik laat zien. En hij doet dit vaak ook nog eens erg grappig. Omdat Asporaat zijn pijlen op elk ras, beroep, gender en hokje richt, beledigt hij eigenlijk niemand. Want alles en iedereen wordt op democratische wijze in gelijke mate te kakken gezet.
Robertico (Jandino Asporaat) is de bezorger van F.C. Kip. Als de knappe advocate Zoë (Lamara Strijdhaftig) het kiprestaurant binnenstapt doet Robertico zich voor als de eigenaar, om indruk te maken. Dit heeft grote gevolgen. Een restaurantketen uit de Verenigde Staten wil F.C. Kip namelijk kopen en voordat Robertico het weet bevindt hij zich in de VS om de miljoenendeal te bezegelen. Met in zijn kielzog een bonte stoet aan collega’s, vrienden én vijanden. Honderdduizenden bezoekers Critici zijn geen fan van de ‘Bon bini’-films, maar daar heeft het bioscoopgaand publiek lak aan. De voorgaande twee delen (eigenlijk drie, als je de spin-off film ‘Bon bini: Judeska in da house’ meere- kent) waren ieder goed voor honderdduizenden bezoekers. Vanuit kritisch oogpunt valt er ook nu weer genoeg op de film aan te merken: de grappen zijn lomp, de personages moddervet aangezet en het verhaal is flinterdun en onlogisch. Maar als je kijkt met de blik van iemand die een – krappe – anderhalf uur lekker vermaakt wil worden, valt er genoeg te genieten.
Schaamteloos
Zoals van Asporaat, die maar liefst zes rollen voor zijn reke-ning neemt. Naast Robertico speelt hij ook de racistische Rotterdamse Gerrie, de wervelstorm Judeska, de Turkse kleermaker Ahmet, een Indische medewerker van F.C. Kip en een bronstige cruiseschipzanger. In het huidige woke-tijdperk waar iedereen op zijn tenen loopt om maar niemand te beledi-gen, is het een verademing hoe Asporaat schaamteloos juist wél allerlei stereotypen, maniertjes en taalgebruik laat zien. En hij doet dit vaak ook nog eens erg grappig. Omdat Asporaat zijn pijlen op elk ras, beroep, gender en hokje richt, beledigt hij eigenlijk niemand. Want alles en iedereen wordt op democratische wijze in gelijke mate te kakken gezet.