Crash (2020)

De psychologische thriller ‘Crash’ van David Cronenberg uit 1996 wordt opnieuw uitgebracht. Na bijna 25 jaar blijkt deze duistere film over seks in autowrakken een ijkpunt in de carrière van de maker te zijn.

De Canadese filmmaker David Cronenberg bewoog zich lange tijd aan de cultzijde van het horrorspectrum. Met ‘Videodrome’ en de Stephen King-verfilming ‘The dead zone’ wist hij in 1983 al wat meer bekendheid te verwerven, waarna zijn succesvolle remake ‘The fly’ in 1986 zijn definitieve commerciële doorbraak betekende. Tien jaar en enkele films verder maakte hij ‘Crash’, de bewerking van de gelijknamige roman van de Britse schrijver J.G. Ballard. Hierin speelt acteur James Spader het personage James Ballard, een televisieproducent, die een open huwelijk heeft met Catherine (Deborah Unger). De film opent met enkele expliciete seksscènes, waarmee direct de toon is gezet. James raakt kort hierna gewond in een heftig auto-ongeluk, waarbij de andere chauffeur om het leven komt en diens vrouw Helen (Holly Hunter) gewond raakt.

Opwindend effect
In het ziekenhuis komt James deze Helen weer tegen en nadat ze toevallig allebei tegelijk hun autowrakken gaan bekijken, ontwikkelt zich tussen hen beiden een erotisch geladen verhouding. Auto’s, ongelukken en wrakken blijken op hen een opwindend effect te hebben. James betrekt ook zijn vrouw hierbij, maar de sfeer en de seks komen pas echt goed op gang als ook ene Vaughn (Elias Koteas) zich bij hen voegt. Die speelt beroemde ongelukken na, zoals de crash van James Dean. Deze film was aanvankelijk zo controversieel dat sommige Amerikaanse bioscopen hem niet wilden vertonen. Terugkijkend kan worden gezegd dat lichamelijkheid, psychische afwijkingen en expliciete seksualiteit als een rode draad aanwezig zijn in het oeuvre van Cronenberg. ‘Crash’ is niet weggelegd voor tere of preutse zieltjes, maar voor liefhebbers van cult is het een film die het verdient op het grote scherm te worden zien.