TrosKompas

Missing2.jpg

Missing link (2019)

4
De makers van ‘Coraline’ en ‘Kubo’ overtuigen opnieuw met een knappe stop-motionfilm. In ‘Missing link’ zoekt een Britse ontdekkingsreiziger naar de Amerikaanse bigfoot en beleeft grappige en opvallend vlot in beeld gebrachte avonturen.

De Amerikaanse filmmaatschappij Laika Studios is gespecialiseerd in stop-motion, de tijdrovende filmtechniek waarbij poppen steeds ietsje verschoven worden, wat beweging simuleert. Een bedrijf als Aardman Animations (‘Wallace & Gromit’ en ‘Shaun het schaap’) doet hetzelfde, maar er zijn ook duidelijke verschillen. Zulke films zijn vaak wat traag en houterig, maar de films van Laika Studios bevatten voor dit genre opvallend veel actie en de beweging is zo vloeiend dat de kijker denkt naar computeranimatie te kijken. Laika Studios legt de lat hoog wat betreft animatie en laat vaak verbluffende staaltjes zien.

Waar kunststukje
Zo ook in ‘Missing link’, die al meteen met een scène begint waarin de makers hun spierballen tonen. Ontdekkingsreiziger Lionel Frost speurt op het Schotse Loch Ness naar het legendarische monster en achtervolgt hem onder water. Een waar kunststukje om te maken, vol snelheid en mimiek in de gezichten van de ontdekkingsreiziger en het monster. Het lukt Lionel niet om bewijs te leveren, maar hij wil toch naam maken met een grootse ontdekking. Dus reist hij snel af om een tip over bigfoot, die ook wel Sasquatch heet, te controleren. Bigfoot blijkt een intelligent en slim wezen – ook al vat hij een mededeling als ‘Gooi het touw over de muur’ nogal letterlijk op – dat eenzaam is en naar zijn soortgenoten wil, de yeti in de Himalaya. Samen gaan Lionel en bigfoot op een expeditie, waarbij de laatste zich probeert voor te doen als mens…

Visuele grappen
Vergeleken met de vorige films van Laika Studios is ‘Missing link’ wat minder duister. Kwamen in ‘Paranorman’ nog zombies voor, en in ‘De boxtrollen’ kinderetende wezens, hier blijft het voornamelijk gezellig, waarschijnlijk om wat meer publiek te trekken. De geslaagde grappen blijven gelukkig wel en zijn inventief en vaak ook visueel. Zo zien we na het gillen van een treinpassagier de stoomfluit in beeld en is er een achtervolging door de gangen van een boot die ondersteboven door de golven vaart en waarbij iedereen dus eigenlijk op het plafond rent.

Vakmanschap
Deze achtervolging zou je in een actiefilm uit Hollywood verwachten en niet in een animatie, maar het is zo goed gemaakt dat er nauwelijks hapering in de actie zit. Alles verloopt zo vloeiend dat je echt denkt dat het computeranimatie is. Daarom is het wel goed dat ook deze film onder de aftiteling weer een kijkje achter de schermen biedt. Daarin zien we de scène waarin Lionel en Susan (zoals de bigfoot zichzelf noemt) op de rug van een olifant door de jungle van India lopen. We zien wat een groot decor er
is gemaakt en hoeveel werk deze paar minuten hebben gekost. Hulde aan dit vakmanschap.