TrosKompas

papa_ou_maman_52010043_st_3_s-high.jpg

Papa ou maman (2015)

Mljoenen Franse bioscoopgangers kwamen al kijken naar de verrassende echtscheidingsfilm 'Papa ou maman'. Dit is echter geen tranentrekkend drama, maar een humoristische film vol leuke, flauwe en foute grappen.

Zo'n dertig jaar geleden liep ons land massaal uit om de komische zedenschets 'Schatjes!' in de bioscoop te zien. Daarin namen enkele puberende kinderen het op tegen hun ouders, met een toenemende graad van fanatisme en geweld. Iets vergelijkbaars is te zien in 'Papa ou maman', de eerste speelfilm van de Franse regisseur Martin Bourboulon. Hierin zijn het echter vader Vincent (Laurent Lafitte) en moeder Florence (Marina Foïs) die het tegen elkaar opnemen, met hun drie bloedjes van kinderen als zielige slachtoffers. De aanleiding voor de hevige strijd tussen de scheidende echtelieden is de voogdij, maar dan net anders dan anders. Juist als de beide modelouders in goed overleg hebben besloten als vrienden uit elkaar te gaan, krijgen ze alletwee een droombaan aangeboden; hij als tropenarts voor Artsen Zonder Grenzen op Tahiti en zij als hoofdingenieur van een windmolenpark in Denemarken. De voogdij over de kinderen zou zo'n promotie in de weg zitten, dus doen beide ouders hun best om de kinderen op de ander af te schuiven.

Goedmoedig
Zeker nadat hun scheidings-advocaat heeft gezegd dat de kinderen zelf kunnen kiezen bij wie ze willen wonen, doen Vincent en Florence er alles aan om door hen onaardig gevonden te worden. Deze omdraaiing van de gebruikelijke gang van zaken, een van de basisprincipes van humor, zorgt voor allerlei bizarre situaties. Zo neemt pa zijn jonge dochter mee naar een nachtclub, misdraagt ma zich op een tienerfeestje van haar dochter en gooit ze afwasmiddel door het eten. De situatie loopt behoorlijk uit de hand, waarbij de kinderen, en de hamster, de dupe zijn. Helaas kiest Bourboulon dan toch voor een behoorlijk goedmoedig einde; het zwartgallige slot van 'Schatjes!' beviel ons destijds een stuk beter. Het is begrijpelijk dat veel Fransen al warm liepen voor deze comedy, die in de lijn past van 'Intouchables' en 'Bon Dieu'. Qua niveau komt de film echter niet in de buurt van die eerste titel. 'Papa ou maman' is hier en daar zeker goed voor een flinke glimlach, maar mist finesse en een goede afronding.