TrosKompas

Freek Vonk

Witbaardlangoer

In de jungle van Sri Lanka zie ik beweging in de boomtoppen. Het zijn witbaardlangoeren! Wat een grappige apen zijn dit.

 Het is geen raadsel hoe witbaardlangoeren aan hun naam zijn gekomen, op hun gezichten prijken gigantische witte ‘baarden’. Het is prachtig om te zien hoe soepeltjes deze apen door de bomen bewegen, als ware acro-baten. Hun lange staart gebruiken ze om balans te houden. Deze apen eten bloemen en fruit, maar vooral bladeren. Omdat bladeren niet heel voedzaam zijn, zijn ze niet makkelijk te verteren, en daarom zie je deze apen ook veel rusten. Zo kan hun spijs-
verteringsstelsel op volle toeren draaien. Witbaard-langoeren leven in groepen van tien tot twintig dieren bestaande uit één mannetje en een harem vrouwtjes met jonkies. De man is de baas en hij verdedigt zijn territorium – een gebied van ongeveer zes voetbalvelden groot – fel tegen indringers.

Hard
Het is niet vanzelfsprekend dat het mannetje dat de baas is, ook de baas blijft. Soms wordt dit dominante mannetje uitgedaagd door een mannetje dat zijn territorium is binnengedrongen. Dan wordt het matten! Als de nieuwkomer de oude baas verslaat, gebeurt er iets bijzonders. Alle vrouwtjes van de groep laten hun jonkies dan ineens aan hun lot over; ze laten ze in de steek en schuilen achter hun nieuwe leider. De nieuwe leider is niet van plan aardig te zijn tegen de jonkies omdat die niet van hem zijn. Sterker nog, hij zal ze proberen te verjagen of zelfs te doden. De vrouwtjes weten dit, en als ze bij hun jonkies blijven is de kans groot dat ze zelf ook gewond raken. Dan is het maar beter om de andere kant op te kijken. Hard? Zeker. Maar zo zit de natuur in elkaar!

Weissbartlangur © Lärchenholz  Publiek domein

BANNER_FREEK