TrosKompas

NOSTALGIE GT Rovers

Kinderdijk

Nederlanders leveren al eeuwenlang een gevecht tegen het water. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de Kinderdijkse molens, die de polders van de Alblasserwaard al sinds de achttiende eeuw drooghouden. Duizenden jaren geleden was dit hele gebied nog een groot veenmoeras met een bijzonder vruchtbare grond. De eerste vaste bewoners bouwden hun woningen op ‘donken’, heuvels in het vlakke polderlandschap, waardoor ze bij een overstroming redelijk droge voeten hielden. Voor een nog betere bescherming werden al snel dijken gebouwd. Men dacht dat dit wel afdoende zou zijn, maar er diende zich een nieuw probleem aan. Door de dijken kon het grond- en regenwater geen kant meer op, waardoor het gebied alsnog onder water kon komen te staan. Daarom besloot graaf Floris V van Holland (1254-1296) drie waterschappen te stichten: Alblasserwaard, Overwaard en Nederwaard. Een waterschap was toentertijd een organisatie waarin alle inwoners bijdroegen aan het drooghouden van het land. Door een uitgekiend stelsel van sloten en weteringen werd het water afgevoerd naar het laagste punt van het gebied: het land rond het huidige dorp Kinderdijk.De mensen dachten dat ze hiermee het gevecht tegen het water hadden gewonnen, tot een stormachtige novembernacht in 1421. De slecht onderhouden dijken braken, waardoor duizenden mensen ver- dronken. Deze ramp ging de geschiedenis in als de Sint-Elisabethsvloed. De strijd met het water bleef, tot vanaf 1738 twintig molens werden gebouwd om het grondwater uit de polder te malen.

kat redt kind

Er bestaan verschillende legenden die beschrijven hoe Kinderdijk aan zijn naam kwam. Volgens het bekendste verhaal zag men na de Sint-Elisabethsvloed een mandje drijven met een huilende baby erin. Op de rand zat een kat die behendig op en neer wipte, waardoor het mandje niet zonk. In 1886 was Kinderdijk de eerste Nederlandse plaats met elektriciteitsvoorziening, waarbij de elektriciteit door de molens werd opgewekt. Kinderdijk, met zijn overgebleven negentien molens, is inmiddels een toeristische trekpleister en staat sinds 1997 op de Werelderfgoedlijst van Unesco.