(Sint) Valentijnsdag

Valentijnsdag wint in Nederland nog steeds aan populariteit. We hebben deze dag aan de Engelsen (of all people) te danken.

De ogenschijnlijk stijve Engelsen waren in de middeleeuwen eigenlijk best romantisch. Zij verklaarden de liefde door op 14 februari briefjes naar hun ‘Valentines’ te sturen. Engelse immigranten introduceerden deze romantiek in de VS, waar slimme winkeliers er meteen een commerciële feestdag van maakten. In de jaren zeven tig van de vorige eeuw probeerden Nederlandse bloemisten tevergeefs Valentijnsdag in te voeren, door het uitdelen van gratis bloemen. Pas nadat enkele kranten in 1990 romantici de mogelijkheid gaven tot het plaatsen van een valentijnsbericht ging Nederland los. Een jaar later vlogen de Valentijnsdag-attenties zoals pluchen hartjes of heerlijke chocolade de winkel uit. 

Wie was Sint Valentijn?
Vroeger vierden de Romeinen op 15 februari het vruchtbaarheidsfeest Lupercalia. Tijdens het feestgedruis werden willekeurig gekozen jongens en meisjes tot stelletje gebombardeerd. In 496 besloot paus Gelasius deze ‘heidense’ feestdag echter te verbieden. Ter compensatie mocht men voortaan op 14 februari de naamdag van Sint Valentijn vieren. Maar wie was deze Sint Valentijn? Was het de romantische priester Valentinus van Rome?
Hij liet Romeinse soldaten stiekem trouwen, terwijl dat van de Romeinse keizer Claudius II (214-270) absoluut niet mocht! Deze Valentijn zou vlak voor zijn executie een liefdesbrief aan zijn blinde geliefde hebben geschreven. Een wonder geschiedde, want na het in handen hebben van zijn brief kon het meisje plotseling weer zien. Of gaat het over priester Valentinus van Terni? Die werd in 273 onthoofd, omdat hij Romeinen bekeerde tot het christendom. Beide Valentijns werden heilig verklaard, maar er bestond zo veel twijfel over wie Valentijn nu eigenlijk was, dat de katholieke kerk in 1969 besloot om zijn naamdag niet meer te vieren.De commercie houdt Valentijnsdag natuurlijk nog wel in stand.