Kakapo

De kakapo komt alleen in Nieuw-Zeeland voor, waar ik helaas (nog) nooit geweest ben. De voorouder van de kakapo zat waarschijnlijk op het deel van het oercontinent Gondwana dat honderd miljoen jaar geleden afbrak van Australië en wegdreef. En voilà, Nieuw-Zeeland was geboren. Afgezien van wat vleermuizen kwamen er geen landzoogdieren voor. En dus verloor de kakapo zijn vermogen om te vliegen. Je hoeft namelijk niet te vliegen als je niet hoeft te vluchten voor roofdieren. Wat hij wel ontwikkelde waren sterke poten. Een kakapo kan rennen en klimmen als de beste! Bij het klimmen gebruikt hij z’n snavel om zich nog beter vast te houden aan de takken. De kakapo heeft miljoenen jaren op Nieuw-Zeeland rondgehuppeld. Hij kan wel negentig jaar worden en is daarmee de oudst wordende vogel ter wereld. Bijna uitgestorven Toen zo’n zevenhonderd jaar geleden de eerste mensen Nieuw-Zeeland koloniseerden, brachten ze roofdieren mee als katten, honden en hermelijnen. Doordat de kakapo’s niet konden vliegen, zaten ze in de val. Als verdedigingsmechanisme kunnen kakapo’s stokstijf gaan stilstaan op het moment dat ze bedreigd worden. De enige reden dat dit gedrag is geëvolueerd, is dat het goed werkt tegen de roofvogels die voorkomen op Nieuw-Zeeland. Tegen zoogdieren - die vooral vertrouwen op geur – werkt die truc echter helemaal niet. Kakapo’s zijn hierdoor bijna uitgestorven. In de jaren negentig waren er nog maar vijftig vogels over. Nu gaat het door inspanningen van natuurbeschermers en diverse projecten op zoogdiervrije eilandjes beter: de teller staat op zo’n 125 exemplaren. En dat is maar goed ook, want deze letterlijk en figuurlijk vreemde vogels mogen niet uitsterven!