Bengaalse tijger

Hoewel ik vaak naar wilde tijgers heb gezocht, had ik er nooit een ontmoet. Maar nu wel, in Nepal. Ik kan bijna niet uitleggen hoe bijzonder dit moment voor mij is.

De zon staat hoog aan de hemel en het is ontzettend warm. Ik ben in het Bardia National Park en ik veeg het zweet van mijn voorhoofd. Ik ben echter niet de enige die het warm heeft! Als ik door het hoge gras richting een kleine rivier kruip, weet ik niet wat ik zie. Een badende Bengaalse tijger! Het is de eerste keer dat ik oog in oog sta met een wilde tijger. Wat een gezicht!

Verkoeling
Deze jongen zoekt overduidelijk verkoeling tegen de hitte. Ik moet zachtjes fluisteren, want tijgers zijn ontzettend schuw. Af en toe kijkt hij mijn kant op, maar ik zit heel goed verscholen. Met mijn verrekijker kan ik genieten van dit geweldige plaatje. Het besef dat er nog maar minder dan 4.000 tijgers in het wild leven maakt me aan de ene kant verdrietig, maar aan de andere kant zie ik gelukkig ook hoe goed ze hier beschermd worden.

Vlijmscherp
Net als alle katten zijn tijgers geweldige jagers. Het maakt voor hen niets uit of het dag of nacht is. Het zijn echter geen marathonlopers, ze hebben geen zin om lang achter hun prooi aan te rennen. In plaats daarvan zijn het hinderlaagjagers. Langzaam besluipen ze hun prooi, zoals een wild zwijn of een hert. Als ze dichtbij genoeg zijn, hebben ze aan een sprong voldoende om hun vlijmscherpe klauwen, zo scherp als vleesmessen, in de rug of nek van hun prooi te boren. En dan is het etenstijd! Maar deze jongen heeft het nu te warm om op zoek te gaan naar eten. Hij neemt liever een bad. Mooi zo, dan kan ik even rustig genieten van mijn eerste wilde tijger!

Beeld: © GettyImages