Goudjakhals

Ik ben in India en vanuit de auto zie ik ineens een soort hond midden op het zandpad staan. Maar als ik dichterbij kom zie ik wat het is. Een goudjakhals!

 De goudjakhals is een middelgrote hondachtige. Qua grootte past hij zo tussen een grijze wolf en een rode vos in. Opvallend zijn de relatief lange poten, smalle voeten en grote oren. De staart hangt altijd omlaag en eindigt in een zwarte punt. De vachtkleur is variabel, maar het ‘goud’ in de naam klopt zeker. De kleuren variëren van zandkleurig tot rossig grijsgeel met een gouden glans. De lichte vacht is fijn in dit hete en droge klimaat, doordat het veel zonlicht terugkaatst en de dieren niet snel oververhit raken.

Goudjakhalzen leven vooral in de oases in woestijngebieden. En het zijn alleseters. In hun dieet kiezen jakhalzen de weg van de minste weerstand. Wat ze eten en vangen wordt meer bepaald door wat er op dat moment voorhanden is, dan dat ze een echte voorkeur hebben voor iets. Van verstopte antilopenkalfjes tot hazen en schorpioenen, bessen en hagedissen. Een jakhals slaat niks af! Aanhoudende droogte is voor veel dieren een ramp, maar niet voor jakhalzen. Veel karkassen door honger en ziekte betekenen een feestmaal voor het hele jakhalsgezin.

Monogaam
Jakhalzen zijn monogaam. Een paartje leeft altijd met elkaar samen en dit mannetje en vrouwtje zijn de enigen van de groep die mogen paren. Goudjakhalzen hebben een hechte familieband. De groepjes zijn meestal niet zo groot, maar wanneer er genoeg voedsel in hun leefomgeving is kan een groep wel uit twintig dieren bestaan. Jakhalzen jagen dan ook geregeld samen. In hun jacht laten ze een superieur staaltje stalen zenuwen en teamwerk zien. Het gebeurt niet zelden dat een groep jakhalzen grote roofdieren van hun prooi verjagen. Stoere dieren, dus!