Groene zeeschildpad

Ik ben op de Bahama’s en geniet van de vissen rond het koraal. Ineens verschijnt er een schaduw achter mij: een groene zeeschildpad!

Sierlijk glijdt de schildpad door het water, het lijkt wel of hij vliegt. Groene zeeschildpadden zoeken in ondiepe kustwateren naar koralen en zeegrasvelden, om er algen vanaf te schrapen en te grazen van het groen. Ze hangen ook rond tussen de riffen voor een regelmatige schoonmaakbeurt, want de algen van hun eigen schild en huid afschrapen, dát lukt ze helaas niet. Na verloop van tijd hopen algen en andere stiekeme lifters zich op en de schildpadden zijn ze liever kwijt dan rijk. De wildgroei zorgt ervoor dat deze marathonzwemmers minder gestroomlijnd 
zijn en meer energie moeten spenderen aan 
het zwemmen. Gelukkig wonen er poetsvissen in 
de koraalriffen, die hun diensten aanbieden. Zij een maaltje, de reizigers weer lekker fris. Prima geregeld!

Duiken

De zeeschildpad zwemt een stukje bij me vandaan en dan omhoog, richting de waterspiegel, om adem te halen. Hij doet dat door zijn snuit boven water te steken, zijn ingehouden adem met kracht uit te ademen en een verse teug lucht te nemen. Groene zeeschildpadden doen in rustig tempo makkelijk drie kwartier met zo’n verse voorraad zuurstof, maar ze kunnen ongeveer vijf uur lang onder water blijven. Dat doen ze vooral wanneer ze naar dieper water duiken, om daar op hun gemak voedsel te zoeken of om uit te rusten op de bodem. Zeeschildpadden stemmen de hoeveelheid lucht die ze inademen af op hun volgende duik. Meer lucht betekent ook een groter drijfvermogen. Een zeeschildpad die net flink heeft ingeademd moet de eerste meters van zijn duik vaak hard met zijn flippers slaan om te dalen. Maar daarna gaat het als vanzel