Drooglegging Wieringermeer
De Wieringermeerpolder is een van de vele gebieden die de Nederlanders hebben veroverd op het water. De polder bestaat ruim een eeuw.
Op 29 juni 1920 startte een van de grootste waterstaatkundige projecten van Nederland: de Zuiderzeewerken. Een megaproject waarmee de Zuiderzee afgesloten en gedeeltelijk ingepolderd werd. Op 21 augustus 1930 viel de Wieringermeer droog. Honderden pioniers trokken vervolgens naar de nieuwe polder, in de hoop daar een mooie toekomst op te bouwen. De gezinnen werden van tevoren gecontroleerd op werklust en netheid, voordat ze zich er daadwerkelijk mochten vestigen. Omdat er in het begin nog nauwelijks geboerd kon worden, kwamen de kolonisten in eerste instantie in dienst van de Directie Zuiderzeewerken en later de Directie Wieringermeerpolder. Hoewel er miljoenen liters water uit de polder waren weggepompt, had men voor de laatste fase nog veel mankracht nodig. Het land werd in percelen opgedeeld die door de staat als grondeigenaar in pacht werden uitgegeven. Van 1934 tot 1942 werden daar in totaal 476 pachtboerderijen opgebouwd. Dat de nieuwe boeren oorspronkelijk uit alle windstreken kwamen was overigens mooi terug te zien aan boerderijnamen als ‘Hoeve Zeeland’ en ‘Nieuw Schermermeer’.
Weer onder water
Voor verdere inrichting van de Wieringermeerpolder werd de Delftse architect en stedenbouwkundige Marinus Jan Granpré Molière aangesteld. Hij gaf vorm aan de nieuwe dorpen Wieringerwerf, Middenmeer en Slootdorp, die met rechte polderwegen en vaarten met elkaar verbonden waren. Het latere dorp Kreileroord werd pas in 1957 gebouwd. In elk dorp kwamen aparte scholen en kerken voor de katholieke, hervormde en gereformeerde kolonisten. De Wieringermeerpolder groeide na jaren uit tot een vruchtbaar gebied. Totdat de Duitse bezetter de polder op 17 april 1945 onder water zette. De zevenduizend inwoners en duizend tot tweeduizend onderduikers moesten vluchten voor het snel stijgende IJsselmeerwater. Hoewel de Wieringermeer op 11 december 1945 opnieuw droogviel, zou het nog jaren duren voordat de schade aan de gebouwen volledig hersteld was.
