Zuidkaper

Ik vaar voor de kust van Australië als ik vlak onder het wateroppervlak een enorme donkere schim zie opdoemen: een zuidkaper! Langzaam maar zeker zwemt ze op onze boot af. Wat een gevaarte!

Zuidkapers zijn een van de meest vriendelijke walvissen op aarde. Ze spelen met andere zeezoogdieren die ze op hun tochten tegenkomen en zijn erg nieuwsgierig. Onze boot is blijkbaar een inspectie waard. Ze blaast haar ingehouden adem met een luid gesis en in een grote, V-vormige fontein uit. Van heel dichtbij ervaar je pas echt wat een reusachtig, machtig dieren de walvis is.

17 meter lang

Een Zuidkaper wordt zeventien meter lang en tot 30 ton zwaar. De kop is indrukwekkend, die maakt tot een derde van de totale lichaamslengte uit. De mondlijn loopt vlak voor de ogen een stuk recht omhoog en buigt helemaal bovenaan pas af naar voren. Zo is er genoeg plek voor de vele baleinen, de zeefplaten, die aan de bovenkaak ophangen. Sommige daarvan zijn wel twee meter lang. Maar zolang de zuidkaper z’n bek dichthoudt – en die opent hij alleen om te eten – zie je daar niets van. Zuidkapers - en andere baleinwalvissen - filteren met dit alternatief voor tanden wolken plankton uit de oceaan.

Jaar zwangerschap

In zuidelijker, koudere wateren vreten Zuidkapers zich in de zomermaanden helemaal vol, zodat ze vet genoeg zijn om in de wintermaanden de terugtocht naar gematigder water te maken, zoals hier voor de kust van Australië. Dan baltsen en paren ze, of baren hun kalf na een zwangerschap van ongeveer een jaar. Kalfjes blijven in kleine crèches bij elkaar met hun moeders. Na een half jaar trekken moeders met hun kalfjes samen richting het koudere zuiden. Bij ruwe zee helpen moeders hun kleine door onder ze te zwemmen of ze even op hun kop mee te laten liften… Over vriendelijke walvissen gesproken!