TrosKompas

Freek Vonk

Harige hengelaarsvis

Er zijn van die dieren die er zo vreemd uitzien, dat je eigenlijk niet gelooft dat ze bestaan. Zo kwam ik in Indonesië een vreemde vis tegen met een bijzondere naam: harige hengelaarsvis.

Deze vis lag compleet gecamoufleerd tussen het koraal. Het lijf van een harige hengelaarsvis zit vol met stekels die op haren of koraaltentakels lijken. Het is dat ik er ineens een paar oogjes tussen zag, anders was ik er zo langs gezwommen! Harige hengelaarsvissen zijn gevreesde hinderlaagjagers. Ben je een vis en denk je langs een wuivende klomp zacht koraal te zwemmen, dan is dat de laatste fout die je maakt. In zes duizendste van een seconde trekt de hengelaarsvis zijn bek open, maakt zijn mondholte meer dan tien keer zo groot, en zuigt een enorme slok zeewater op - inclusief prooi. Die grote snelheid is belangrijk: zo creëren deze jagers een vacuüm in hun mondholte, waardoor het water rond hun bek razendsnel naar binnen stroomt. Er is geen prooi die zo’n snelle reactietijd heeft, dus het is meestal raak. Doordat harige hengelaarsvissen hun bek zo groot kunnen maken, weten ze zelfs raad met prooien die even groot zijn als zijzelf. Echte veelvraten!

Hengel

Soms wil je juist wél dat je opvalt. Of althans, een deel van jezelf. Harige hengelaarsvissen gebruiken zichzelf als lokaas. Op hun rugvin zit een lange stekel, die dienstdoet als hengel. Aan het uiteinde ervan hangt een stukje van hun eigen gekleurde huid. Het lijkt op een worm of een klein visje. En als de jagers hun hengel heen en weer bewegen, lijkt zo’n worm of visje zelfs te wriemelen. De list is genoeg om de lekkere trek van andere vissen te wekken… Wat een fantastische jagers. Ik laat deze harige rakker weer alleen en terwijl ik wegzwem denk ik: een vis die met vis vist op vis. Je moet er maar opkomen!