TrosKompas

Freek Vonk

Zwarte pacu

Ik ben in Brazilië en dobber op een kleine zijrivier van de Amazone. We zoeken naar bijzondere vissen - en ineens zit er een zwarte pacu in mijn net.

Wat een gave vis! Dit is nog een kleintje, zwarte pacu’s kunnen een meter groot worden en de tachtig pond aantikken. De zwarte pacu is een van de meer dan tweeduizend soorten vissen die het stroomge- bied van de Amazone rijk is. En een heel bijzondere, want pacu’s zijn nauwe familie van piranha’s. Een belangrijk verschil zie ik meteen aan het bizarre gebit van deze pacu: dat heeft veel weg van een menselijk gebit! Die vreemde tanden, die niet helemaal bij vissen lijken te passen, zijn juist perfect voor de levensstijl van een pacu.

NOTENKRAKERS
Zwarte pacu’s eten een paar maanden lang bijna alleen noten en vruchten. Als de regentijd aanbreekt, wordt hun leefgebied  ink uitgebreid; ze zwemmen met het opzwellende rivierwater het ondergelopen regenwoud in. In die tijd zijn de noten van de Braziliaanse rubberboom rijp. Met luide knallen springen de peulen open en met een plons vallen de noten in de rivier. De noten zijn veel te hard voor de meeste dieren, maar daar komen dus die zwarte pacu’s, met hun sterke kaken en vreemde tanden, om de hoek kijken. Dit zijn echte notenkrakers. Ze bijten net zo lang op een noot tot-ie breekt en peuzelen ’m op. En ze eten nog meer noten en ander plantaardig materiaal, dat vanuit het bos in het water valt. Het meeste van wat zwarte pacu’s in een jaar aan energie en voedings- sto en binnenkrijgen eten ze in slechts vijf maanden. Noten zitten boordevol eiwitten, mineralen en vetten, en ze vormen een goede reserve voor de jaarlijkse droge tijd. Die voorliefde voor noten heeft pacu’s een bedenkelijke reputatie opgeleverd; maar ze bijten niet in menselijke testikels omdat ze die voor noten aanzien. Dat is complete onzin!

 

Beeld © GettyImages