Cactusgrondvink

Ik ben op de Galapagoseilanden, op het eiland Isabela. Ik ben in een veld met schijfcactussen. Op een ervan ontdek ik een vogel: het is een cactusgrondvink!

Het is regentijd; voor cactusgrondvinken is dat het seizoen om zich voort te planten. Dat kunnen ze het hele jaar door doen, maar de regentijd is favoriet, omdat er dan genoeg eiwitrijk en vettig voedsel te vinden is voor hun kuikens, zoals wormen en rupsen. De mannetjes zijn in de broedtijd prachtig glanzend zwart, tot hun snavel aan toe. Eerst bouwen ze een nest, daarna gaan ze voor dat nest zitten om zich te laten horen in het open veld. Ze kennen één liedje, waarmee ze de dames voor zich moeten zien te winnen. En als ze dan met een vrouwtje hebben mogen paren, verdedigen het mannetje en het vrouwtje samen een territorium, rond de plek van het nest. Als het een heel goed jaar is, met voldoende voedsel, brengen ze meer dan één nest groot.

VERLIEFD OP CACTUS

Cactusgrondvinken komen alleen voor op de Galapagoseilanden. Deze vogels horen bij de bijzondere darwinvinken of galapagosvinken. Die vogels lijken allemaal op elkaar, maar ze bezetten hier, op de eilanden, elk hun eigen natuurlijke plekje, of niche. Neem nou de cactusgrondvinken. Ze lijken wel verliefd op cactussen; ze slapen in cactus, paren en nestelen in cactus, drinken cactusnectar, en ze eten cactusbloemen, -zaden en -pulp. Geen andere darwinvink kan zo goed overweg met cactusplanten als zij. Die prikkel- planten leveren bijna het hele jaar door voedsel en onderdak. En terwijl de vogels zo in de weer zijn met cactus, komt er geregeld stuifmeel op hun lijf terecht. De korrels nemen ze mee naar een volgende plant en die bestuiven ze. Zo helpen ze de schijfcactus in zijn voortbestaan, want die kan zich dankzij deze vink als soort verder verspreiden. Zo’n cactus is dus vast ook een beetje verliefd op de cactusgrondvink.