TrosKompas

Freek Vonk

Rode lynx

Wat een prachtige kat is dit, met zijn zandkleurige, gevlekte vacht. Rode lynxen hebben een breed verspreidingsgebied, dat zich uitstrekt van het zuiden van Canada tot in Mexico. Op sommige plekken zijn ze niet de enige lynxsoort, maar rode lynxen zijn goed te herkennen aan hun oorpluimen. Die zijn het kleinst van alle soorten lynxen. Zoals het katten betaamt zijn rode lynxen machtige rovers, die opereren vanuit een hinderlaag. Ze hebben het vooral voorzien op haasachtigen, zoals katoenstaartkonijnen in het zuiden van hun leefgebied en Amerikaanse hazen die meer noordelijk te vinden zijn. Als er in een jaar minder hazen en konijnen zijn, verschuiven de katten hun dieet soepel naar knaagdieren, vogels, reptielen en wat ze aan aas vinden. Rode lynxen hebben een feilloos gehoor, waarmee ze hun prooien horen scharrelen. Dan nemen ze een enorme sprong en landen - als het goed is - boven op hun beoogde snack.

Bob

In het Engels heet de rode lynx ‘bobcat’, naar de korte staart. Alle lynxsoorten hebben zo’n staartstompje, en niemand weet precies waarom. Het zou in de evolutie handig gebleken kunnen zijn bij het jagen, of het zou in koudere klimaten het verlies van extra lichaamswarmte kunnen tegengaan. Het kan ook een overblijfsel uit een ver verleden zijn, net als onze blindedarm. Het is trouwens niet zo dat lynxen helemaal niets aan hun staart hebben. Ze communiceren met elkaar door ermee te bewegen. Zo brengen ze boodschappen over aan een soortgenoot, mochten ze er een tegenkomen. En ook niet onbelangrijk: zo’n bewegende staart is een fijn speeltoestel. Lynx-kittens spelen, net als andere katten, graag met de staart van hun moeder.

 

Beeld © Getty Images