TrosKompas

NOSTALGIE GT Rovers

Het eerste naaktstrand

Naaktrecreatie was in ons land eeuwenlang bij wet verboden. Toch kwamen naturisten vanaf het begin van de negentiende eeuw al op afgelegen plekken samen.

Destijds stonden er hoge boetes op het bloot zonnen, zwemmen of wandelen, vanwege artikel 238 over openbare schennis van eerbaarheid. Soms kochten naturisten gezamenlijk een stuk land waar men goed verstopt voor de boze buitenwereld lekker bloot kon recreëren. In 1931 werd de Bond van Lichtvrienden opgericht, de eerste Nederlandse naturistenvereniging.

Hoewel er nog steeds een enorm taboe op het ‘naaktlopen’ rustte, steeg de populariteit van het naturisme in de jaren zestig enorm. Veel gemeenten knepen vanaf de jaren zeventig een oogje dicht en er was zelfs sprake van een gedoogbeleid. Maar daar namen twee Amsterdamse naturisten geen genoegen mee.

Zij lieten zich in 1971 bewust op het strand van Callantsoog op de bon slingeren om zodoende het verbod op naakt zonnen aan te kunnen vechten. Het duo won zowel de rechtszaak als het hoger beroep, waarop Callantsoog (foto) in 1973 als eerste gemeente van Nederland een naaktstrand van zo’n 370 meter kreeg.

Naturistencamping
Weldra verschenen op de stranden van Scheveningen, Hoek van Holland en op Texel borden zodat argeloze wandelaars begrepen dat ze over een stuk naaktstrand liepen. Pas in 1986 werd bij wet vastgelegd dat naaktrecreatie in Nederland was toegestaan op iedere plek die speciaal daarvoor door de gemeente was aangewezen. Daardoor was Nederland het eerste land ter wereld dat naaktrecreatie in de wet had geregeld.

Officieel of niet, in de jaren tachtig ontstond er heel wat commotie toen in Madurodam een mini-naaktstrand werd nagemaakt. Hoewel ‘blootlopers’ jarenlang met de nek werden aangekeken, is naturisme tegenwoordig heel normaal in ons land. Zo keken in 2011 hele volksstammen naar het populaire televisieprogramma ‘Ik vertrek’, waarin Mark en Marga een naturistencamping in Slowakije begonnen.

 

Beeld: 

Nationaal Archief, licentie CC-BY-SA