Wolfsspin

Sommige wilde dieren kunt u gewoon zien als u een rondje in de tuin maakt. Wolfsspinnen bijvoorbeeld, waarvan de vrouwtjes als moeder opmerkelijk zorgzaam zijn.

Wolfsspinnen maken geen web om passief prooien mee te vangen, maar gaan er midden op de dag actief naar op zoek. Ze zien dan ook beter dan veel andere spinnen. Op gunstige plekken en zonnige dagen kun je er zomaar enkele vlak bij elkaar over de grond zien racen. Het lijkt dan alsof ze samen jagen, vandaar de naam wolfsspin. In werkelijkheid is het ieder voor zich.

Gefriemel op het achterlijf
Wolfsspinnen zijn zorgzame moeders. Moet je zien wat een boel kleintjes dit exemplaar op haar rug draagt: zeker meer dan vijftig. Door het gefriemel op het achterlijf lijkt de volwassen spin nog groter dan ze in werkelijkheid is. De zorgzaamheid begint al voor er ook maar een ei gelegd is. Nadat ze met diverse mannetjes heeft gepaard, bewaart een wolfsspinvrouwtje het sperma in een speciaal voorraadkamertje in haar achterlijf. Een soort gezinsplanning: geen enkel mannetje zal de vader van álle jonkies worden. Het wordt een mix die zij zelf bepaalt. En dat terwijl ieder sluw mannetje naast een spermapakketje ook stofjes bij haar inbrengt die haar minder happig maken op een date met een volgend mannetje. Mannetjes en vrouwtjes spelen beide op safe!

Babysitten
Pas als ze klaar zijn om eieren te leggen gebruiken de vrouwtjes het zaadmengsel om hun eitjes te bevruchten. Ze spinnen een zijden zak om de eitjes in mee te dragen. Die zit stevig vast aan de spin-tepels op het achterlijf.
In deze tijd zijn ze wat minder snel en mobiel. Als de piepkleine miniaturen uit hun eitjes komen, klimmen ze instinctief meteen op moeders harige achterlijf en daar blijven ze enkele dagen tot zelfs een paar weken zitten. Daarna strekken ze hun poten en kijken ze niet meer om naar hun familie.