Barracuda

Ik ben aan het duiken in het helderste blauwe water in de Bahama’s en zwem bijna tegen een reusachtige roofvis aan... Wauw, een barracuda!

Van de ruim twintig soorten barracuda’s zijn grote barracuda’s van maximaal twee meter lang en veertig kilo zwaar het meest indrukwekkend. Ze hebben enorme tanden. Het exemplaar vlak voor me houdt me haarscherp in het vizier. Te bedenken dat ik er bijna tegenaan zwom! Barracuda’s kennen een mooi staaltje camouflage. Hun rug is wat bruinig tot blauwgrijs en hun flanken schitteren zilver op. Door de verschillende streepjes en vlekjes op hun schubben vervaagt de omtrek van hun lichaam. Als ik deze grote vriend al bijna niet zag, hoe moet het dan voor een snapper, haring of sardine zijn om in een zee vol barracuda’s te overleven?

Messcherpe tanden
Barracuda’s zijn gebouwd als torpedo’s. Ze overbruggen tientallen meters in luttele seconden – vanuit stilstand. Hun topsnelheid is vijftig kilometer per uur. Ze zijn zo snel, dat ze een eenmaal ingezette aanval eigenlijk niet meer kunnen stoppen. Hun tanden zijn hun wapens; ze hebben een dubbele set, alle messcherp. De voorste tanden zijn bizar lang en geven barracuda’s hun gemene grijns. Hiermee spietsen ze, na hun bliksemsnelle verrassingsaanval, hun prooien. Handig, want vis is glibberig en zo komen de slachtoffers niet meer weg. Met de kleinere rij tanden, op de buitenrand van de kaken, worden vlees, spieren, pezen en zelfs bot kapotgescheurd. Barracuda’s kunnen zó ver hun bek opendoen en zo hard bijten, dat ze met gemak ook grote vissen dwars doormidden happen.

Top voedselketen
Barracuda’s zijn de haaien onder de beenvissen en staan aan de top van de voedselketen. Als ultieme zichtjagers zijn ze gefixeerd op beweging én op glimmende objecten – want dat zou weleens een lekker visje kunnen zijn. Ik hoop dat deze knorrige baas mijn duikhorloge niet al te interessant vindt!