TrosKompas

Freek Vonk

Grote vissersvleermuis

Vleermuizen produceren zeer hoge (ultrasone) geluidjes en luisteren vervolgens nauwkeurig naar hoe die terugkaatsen. Deze biologische sonar heet echolocatie. Hiermee kunnen ze prooien opsporen én ervoor zorgen dat ze niet tegen een boom vliegen. De grote vissersvleermuis is al helemaal speciaal, want die vangt en eet vissen. Daarvoor heeft hij indrukwekkende tanden en klauwen en elastische wangen. Hij is echt groot: zijn spanwijdte is ruim 40 centimeter, 2,5 keer de lengte van zijn lichaam. Die vleugels zijn erg sterk. Zelfs als ze nat worden, weet hij meestal nog wel vanaf het water-oppervlak los te komen. Dat is ontzettend zwaar! Lukt dit niet, dan zwemt hij een eindje en gebruikt zijn vleugels als peddels. Wangzak Vissersvleermuizen vangen vissen tot tien centimeter lang. Ze vliegen vlak boven het wateroppervlak, zig- zaggend, geluidjes makend en luisterend totdat ze een prooi hebben gelokaliseerd. Dan duiken ze erop en harken hun grote, geklauwde poten als een sleepnet door het water. Geen gemakkelijke klus, want de vleermuizen moeten precies berekenen waar de vis is op het moment dat zijn klauwen het water raken. Nadat een vleermuis een vis heeft gespietst, kauwt hij er al vliegend op. Hij stouwt de half vermalen vis in een van zijn uitrekbare wangzakken. Zo heeft hij zijn poten weer vrij om verder te vissen. Echt een vernuftige vleermuis!

800px-Captive_Noctilio_leporinus

Beeld: © Susan Ellis, cc 3.0 US

BANNER_FREEK