Baardagaam

Ik ben in Australië en loop dwars door de outback. Ineens zie ik ergens een baardagaam wegschieten en Ik ren er achteraan. De hagedis stopt dan plotseling en draait zich om...

De baardagaam doet zijn bek open en ziet er gevaarlijk uit. Dit beest heeft een driehoekige kop en een zwarte stekelbaard, maar gelukkig bluft hij meer dan dat hij bijt. Hij is namelijk allesbehalve gevaarlijk. Zijn primaire verdedigingstactiek is bluffen. Hij doet zich groter en stekeliger voor dan hij is. De stekels lijken scherp, maar zijn eigenlijk rubberachtig en dienen alleen om roofdieren ervan te overtuigen dat hij geen gemakkelijk hapje is. Bekende vijanden zijn zwartkoppythons, dingo’s, lachsterns, varanen, vossen en roofvogels. Wanneer zo’n belager op hem af komt, keert de baardagaam zich met de kop er naartoe en spert-ie z’n gele bek wijd open. Hij ademt veel lucht in om zich op te pompen. Zijn zwarte baard richt zich op en kleurt nog donkerder, wat de bek accentueert.

Zonaanbidders
Baardagamen openen hun bek ook om een andere reden: wanneer het te warm wordt en ze niet meteen naar koelere plekken kunnen lopen. Mogelijk koelen ze zo het bloed dat door de kop gaat, doordat de vochtige membranen in de bek hitte verliezen door verdamping. Baardagamen zijn natuurlijk reptielen en alle reptielen zijn koudbloedig. Dit zijn dan ook echte warmteaanbidders die je de hele dag door zonnend aantreft op rotsen en omgevallen boomstammen. Deze hagedissen voelen zich op de grond en in de bomen thuis. Zowel de mannetjes als de vrouwtjes onderhouden een territorium. Daar vandaan jagen ze op insecten en zoeken ze plantaardig voedsel zoals bladeren, bloemen en bessen. Ze vangen mieren en kevertjes door hun kleverige tong snel uit te steken en terug te trekken. Nadat ze wat gevangen hebben, keren ze terug naar hun plekje. Wat een leuke dieren!


© Publiek domein