TrosKompas

Freek Vonk

Sabelantilope

Op de savanne in Zuid-Afrika kom ik een van de mooiste antilopen tegen die er zijn: de sabelantilope. Een prachtige aanblik!

De mannetjes hebben formidabele hoorns, die wel ruim anderhalve meter lang kunnen worden. De hoorns van vrouwtjes zijn wat kleiner. De mannen hebben dan ook een dikke, gespierde nek om de hoorns te onder-steunen. Het mannetje buigt zijn nek sierlijk naar beneden, terwijl hij zijn kop hooghoudt en zijn staart uitgestrekt. Dit is over-duidelijk een territoriaal mannetje, die dit vooral doet om andere mannetjes te imponeren. In deze positie lijken ze namelijk groter dan ze werkelijk zijn. Ze hebben wel wat weg van een trots rond paraderende hengst. De mannetjes blijven zelfs tijdens een galop in deze positie. Alles voor een verpletterende indruk! In zijn groep zitten een stuk of twintig vrouwtjes en kalfjes, maar geen andere mannetjes. Mannetjessabelantilopen houden niet van delen.

Redelijk relaxed
Over het algemeen zijn sabelantilopen redelijk relaxed. Wanneer ze schrikken, rennen ze meestal een kort stuk weg, om dan even stil te staan en om te kijken. Maar wanneer ze op de hielen gezeten worden door een roofdier, halen ze snelheden van 57 km/uur, over grote afstand. Als rennen ook niet meer helpt en de sabelantilope in een hoek gedreven is, heeft hij nog zijn wapens in de aanslag. Hij zal zich dapper verdedigen. De ‘kritieke afstand’, het punt waarop een dier kiest voor vechten in plaats van vluchten, lijkt voor sabelantilopen kleiner dan voor andere antilopen. Hij zal vechten dus echt als laatste toevlucht zien. Maar als het eenmaal zo ver komt, zal hij zichzelf fel verdedigen tegen zelfs de grootste roofdieren, zoals leeuwen, luipaarden en hyena’s. Maar ja, wel vaak tevergeefs.

Sable_antelope_Hippotragus_niger_adult_male
Beeld: © Wikipedia CC BY-SA 4.0

BANNER_FREEK